Wat is pleasen en waarom het uitput

Pleasen. Een woord dat we gebruiken maar zelden echt doorgronden.
“Gewoon aardig zijn,” denk je misschien. “Ik wil dat iedereen zich goed voelt.”
Maar pleasen is iets anders dan aardig zijn. Pleasen is een overlevingsstrategie.

Wat pleasen werkelijk betekent

Pleasen is proberen verbinding te behouden door jezelf aan te passen. Het is de neiging om te doen wat je denkt dat een ander verwacht, zelfs als dat ten koste gaat van jezelf.

Het klinkt liefdevol, maar diep van binnen is het vaak een poging om afwijzing te voorkomen of waardering te verdienen. Je zegt ja tegen de ander, terwijl je vanbinnen een nee voelt, eigenlijk al best moe bent, of uit gewoonte want je reageert automatisch.

Je herkent het misschien aan gedachten als:

“Straks vinden ze me egoïstisch.”

“Ik wil geen gedoe.”

“Het is makkelijker als ik het gewoon doe.”

“Ze hebben me nodig.”

Pleasen lijkt op zorgzaamheid, maar het verschil is waar de zorg vandaan komt. Echte zorg stroomt uit liefde en overvloed, terwijl pleasen uit angst voortkomt. Bewust of onbewust. 

Waarom we gaan pleasen

Voor veel vrouwen begint het al vroeg. We leren dat meebewegen, behulpzaam zijn en rekening houden met anderen gewaardeerd wordt. We krijgen complimenten als we lief zijn, niet als we grenzen stellen. Ergens onderweg zijn we gaan geloven dat onszelf zijn risico betekent: dat iemand ons dan misschien niet meer aardig vindt. Met het risico op discussie, buitensluiten en afkeuring. Met een beetje pech was het in je jeugd zelfs gevaarlijk om nee te zeggen, ruimte in te nemen of jezelf helemaal te laten zien. 

 Vrouwen die ik begeleid, zijn vaak de regelaar van alles en iedereen: op werk, thuis, in de vriendengroep. Je kunt ze er goed bij hebben. Ze zorgen, regelen en dragen. 

Maar regelmatig peinzen ze in stilte: wie zorgt er eigenlijk voor mij?

De prijs van pleasen

Pleasen lijkt onschuldig, maar het is een stiekeme energierover en als het maar lang genoeg duurt een sluipmoordenaar.  Omdat je constant afstemt op wat anderen nodig hebben, verlies je contact met je eigen lichaam en verlangens. Je leeft vooral in je hoofd, analyserend, anticiperend, vermoeiend alert. Je voelt niet meer goed waar je grenzen liggen, totdat je lichaam ze aangeeft: via spanning, hoofdpijn, slapeloosheid. 

Wat misschien nog zwaarder weegt: door steeds te geven, hoop je liefde te verdienen. Maar in werkelijkheid raak je juist verder van jezelf én van echte verbinding verwijderd. Want met wie hebben de mensen om je heen nou te maken? De echte jij? Of een vervormde versie van jezelf? Daarom kun je je in een druk leven toch alleen voelen. 

Van pleasen naar presence

De weg uit het pleasen begint niet met harder nee zeggen, maar met zachter luisteren. Naar je lichaam, naar je gevoel, naar wat jij werkelijk nodig hebt. Dat vraagt oefening en lef want het betekent dat je mag vertragen, ander gedrag gaat oefenen en soms moet teleurstellen. Maar elke keer dat je trouw blijft aan jezelf, groeit er iets nieuws: zelfvertrouwen.

 Zelfzorg is daarbij geen luxe, maar noodzaak. Want pas als jij jezelf voedt, kun je oprecht iets geven aan een ander. Of, zoals ik vaak zeg: uit een lege kan kun je niet schenken.

Jezelf vrijmaken van pleasen is niet egoïstisch maar juist liefdevol

 Wanneer je leert voelen in plaats van voldoen, verandert alles.
 Je relaties worden eerlijker.
 Je keuzes helderder.
 Je energie zuiverder.
 Je hoeft niet meer te bewijzen dat je goed bent want je weet; je bént het al.

Pleasen achter je laten is niet een einde, maar een begin. Het is de overgang van leven op automatische piloot naar leven in verbinding met jezelf, je lichaam en de mensen om je heen. Het bizarre is dat stoppen met pleasen oplevert dat je juist meer te bieden hebt. Op een duurzame manier. 

Van voldoen naar voldoening. 

Zelfzorg als levensstijl, liefde als resultaat.

Voor begeleiding kun je contact opnemen via https://annemariepaol.nl/coaching/