Mentale zelfzorg
Via de spiegel kijk ik om me heen. De man achter me draagt een shirt dat een lichaam vol tatoeages verraadt. Terwijl hij zijn werk doet tuit hij licht zijn lippen. Mooi. Als ie voelt dat ik hem bekijk ontluikt er een kleine glimlach via de spiegel richting mij. Hij gaat door met mijn haren. Er zijn nog drie mannen aan het werk. Karakteristieke koppen. Ik kan hun afkomst niet thuisbrengen. Ze werken alledrie vliegensvlug. Met geroutineerde bewegingen wordt er gekleurd, geknipt en geföhnd. Een vrouw daarnaast epileert de wenkbrauwen van een meisje, heel behendig met en klosje garen, een deel tussen haar tanden. Er spelen twee kinderen naast de wastafels op de grond. Ze doen spelletjes met elkaars handen en ik hoor een rijmpje erbij in een taal die ik niet versta.
LUISTEREN
Wanneer een andere man iets zegt tegen de jongere man die mij helpt luister ik aandachtig en word ik nieuwsgierig. De andere man is duidelijk de baas, dat verraadt zijn lichaamstaal. Ik vraag de jongere man welke taal ze spraken. “Oh dit was Arabisch. Maar hier werken ongeveer tien nationaliteiten en ik spreek zeven talen. Arabisch, Armeens, Servisch, Russisch en Engels.” En eentje die ik vergat. En Nederlands een beetje, met een grof maar tof accent.
Als ik later van een Oosterse vrouw een wasbeurt krijg waarvan ik hoop dat die nooit stopt, luister ik nog eens aandachtig. Ik hoor door de zaak korte zinnen over en weer in inderdaad verschillende talen. Ik heb mijn ogen dicht en geniet. Wegdromend. Ik loop door steegjes, over markten met geuren van kruiden die ik nog niet ken maar wil proeven. Er doemen bergen op. Huizen met vervallen hekken. Sporen van oorlog. Ik zie gerimpelde gezichten met donkere ogen die intense verhalen vertellen.
REIZEN
Ik reken af en terwijl ik naar mijn auto loop ren ik net voor de tram langs. Bij mij in Haarlem, Heemstede of Bloemendaal naar de kapper gaan doe ik ook. Lekker dichtbij. Maar soms ga ik naar Bianco in Amsterdam. Waar ik kan binnenlopen zonder afspraak. Dan mag ik even reizen van mezelf. Me in een andere wereld wanen. Dat kan ook zonder vliegtuig. Ik doe het ook wel eens met en boek, film of door muziek.
Een van de zes gebieden van zelfzorg: MENTALE ZELFZORG
De zintuigen prikkelen, je brein voeden, leren, weten. Meten is weten, vragen, checken. Verbreden van je horizon. Allemaal essentieel voor een goede balans in je leven, groei en algemeen welzijn. Mijn kleine reisje in Amsterdam was maar een van de vele mogelijke vormen van voeding. Voeden kan zowel met inspirerende prikkels als met wetenschappelijk onderbouwde kennis.
Het ontwikkelen van je intuïtie en leven vanuit je hart krijgt best wat aandacht in de media. Prachtig. Als tegenhanger ons brein en boerenverstand ontwikkelen en gebruiken is helemaal mooi. Uiteindelijk gaat het om zoeken naar evenwicht tussen hoofd en hart.
Mentale zelfzorg is een vlak dat makkelijk vergeten wordt. Je denkt bij zelfzorg sneller aan goed eten, slapen, sporten en tijd voor jezelf. Jezelf blijven ontwikkelen kan je een serieus gelukkig gevoel geven. Gelukkig ligt inspiratie en kennis door het wereldwijde web voor het oprapen. En daarnaast live dagen, cursussen, events bezoeken, dan ben je gelijk ook op sociaal gebied goed voor jezelf aan het zorgen. Over sociale zelfzorg weer een ander blog…